Σημείο 2 προς Κόμματα: «Ενίσχυση και εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση»

Ομιλητές:
Δέσποινα Μητροπούλου | Θόδωρος Καρούνος | Ανδρέας Τριανταφυλλίδης

Σημειώσεις:

• Έχει σημασία ότι ο νόμος ψηφίστηκε το 2011, οπότε χρειάζεται όχι απλά να μπει σε πλήρη εφαρμογή αλλά και επικαιροποίηση / ενίσχυση.
• Το πλαίσιο δεν έχει εφαρμοστεί στην ολότητα του γιατί -τυπικά- εκκρεμούν υπουργικές αποφάσεις.
• Στο νόμο αυτό περιγράφεται και η εγκυρότητα των ηλεκτρονικών εγγράφων, μέσω της οποίας μπορεί να μειωθούν δραματικά η γραφειοκρατία, οι ώρες που σπαταλώνται από πολίτες, εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
• Για τον πολίτη αυτό («εγκυρότητα ηλεκτρονικών εγγράφων») σημαίνει ότι δεν απαιτείται να παίρνουν φυσικά έγγραφα από μία υπηρεσία και να τα προσκομίζουν στην άλλη (στο βαθμό που υπάρχει η πληροφορία σε κάποιο πληροφοριακό σύστημα μπορεί να γίνεται αυτόματα μεταξύ των εν λόγω υπηρεσιών)
• Δεν είναι υποθετικό σενάριο καθώς υπάρχουν οι υποδομές -ή μπορούν να δημιουργηθούν με πολύ μικρό κόστος- για να «μιλάνε» μεταξύ τους τα συστήματα, και υπάρχει και η νομοθεσία.
• Παράδειγμα: Πιστοποιητικό γέννησης για να επισυνάψουμε σε κάποια αίτηση.
• Παράδειγμα: Διαδικασία ληξιαρχείου, μερίδας και άλλα για περίπου 100.000 γεννήσεις ετησίως.
• Παράδειγμα: Αντίστοιχα διαδικασίες που αφορούν το θάνατο άλλων περίπου 100.000 ανθρώπων ετησίως.
• Η διαλειτουργικότητα, η δυνατότητα δηλαδή των πληροφοριακών συστημάτων του Δημοσίου να ανταλλάσουν πληροφορίες μεταξύ τους, υπάρχει από το 2007 λόγω σχετικής οδηγίας της ΕΕ.
• Οπότε: υπάρχουν οι προδιαγραφές, τα συστήματα, και ο νόμος, αλλά δεν έχουν εκδοθεί οι αποφάσεις που θα επιτρέψουν να συμβεί.
• Με πολύ πρόχειρη αλλά στοιχειωδώς λογική διαδικασία μπορούμε να πούμε ότι από τη μη εφαρμογή της «εγκυρότητας ηλεκτρονικών εγγράφων» σπαταλώνται εκατομμύρια ανθρωποώρες ετησίως. Γιατί δεν είναι πολιτική προτεραιότητα για τους εκάστοτε υπουργούς να υπογραφούν οι σχετικές αποφάσεις;
• Αν εφαρμοζόταν αποτελεσματικά ο νόμος πλαίσιο για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση θα βελτιωνόταν η παραγωγικότητα του Δημοσίου σημαντικά.
• Υπάρχουν όμως και προβλέψεις / οφέλη στο νόμο που πάνε πέρα από την παραγωγική λειτουργία και αφορούν -λόγου χάρη- τη διαφάνεια. Υπάρχουν αρκετοί τομείς του Δημοσίου που λειτουργούν ακόμη με μερική ή και καιόλου διαφάνεια.
• Παράδειγμα: Αδιαφάνεια σε ότι αφορά τη στελέχωση της μόνιμης ελληνικής αντιπροσωπείας στις Βρυξέλλες.
• Παράδειγμα: Στοιχεία που μας ζητάει μια τράπεζα -εκκαθαριστικό λόγου χάρη- για τα οποία θα αρκούσε μία έγκριση εκ μέρους μας κι όχι να ταλαιπωρούμαστε και να απασχολούμε εργαζόμενους στο Δημόσιο.
• Ιδανικό (και εφικτό) Σενάριο: Ως πολίτης να χρειάζεται να δηλώσω τα στοιχεία μου μία φορά σε ένα φορέα, και να μη χρειαστεί να μου ζητηθεί ποτέ ξανά να δηλώσω κάτι παρεμφερές από άλλη δημόσια υπηρεσία!
• Ιδανικό Σενάριο για Επιχειρήσεις: Περίπου 30-40 χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν αξιοπρεπέστατα πληροφοριακά συστήματα – Σε αυτά τα συστήματα έχουν όλες σχεδόν τις πληροφορίες που αφορούν τη λειτουργία τους – Διάφοροι φορείς του δημοσίου, όπως τα ασφαλιστικά ταμεία, τους ζητούν στοιχεία ανά 3μηνο/6μηνο που υπάρχουν ήδη στα συστήματα των εταιριών. Στην πράξη είναι υποχρεωμένες οι εταιρίες να προσκομίζουν την πληροφορία αυτή μέσα από καταχώριση σε διαφορετικές online πλατφόρμες (σε ακραίες περιπτώσεις ακόμα και σε δισκέτα!). Μία σημαντική αλλαγή θα ήταν να φταχτούν προγραμματιστικές διεπαφές που θα επέτρεπαν στα συστήματα (εταιριών και δημοσίου) να ενημερώνουν αυτές τις πληροφορίες αυτόματα.
• Σύνοψη: Πλήρης εφαρμογή σημαίνει (α) δυνητικά δεκάδες εκατομμύρια εξοικονόμηση ωρών εργασίας και καθημερινότητας, (β) σημαντική βελτίωση των υπηρεσιών του δημοσίου προς πολίτες και επιχειρήσεις, (γ) μεγαλύτερη διαφάνεια, άρα και λογοδοσία σε σχέση με τις δαπάνες και άλλες επιλογές στο Δημόσιο και (δ) -ίσως το σημαντικότερο- βήματα οικοδόμησης μεγαλύτερης εμπιστοσύνης των πολιτών στο Δημόσιο και την Πολιτική.